Stare krzesła w nowej szacie

Witam  pięć minut przed burzą.....:(
     Obiecałam,  że wrócę zaraz po niedzieli, a tu już piątek chodzi po piętach. Nie to, żebym miała coś do piątku, oj nie, nie ! Kto śmiałby krzywić się na nadchodzący weekend:)) .....
     W samo południe wyszłam na podwórko zrobić parę zdjęć krzesełkom......Tak w samo południe. Słoneczko  z wysokiego nieba przyglądało się z lekkim zdziwieniem...Pewnie myślało sobie- dlaczego ona lata z tymi krzesłami i robi zdjęcia w takim ostrym świetle? Ano ja też nie wiem:))). A właściwie to wiem..... Wy moi drodzy siedzicie tam na tych twardych  kamieniach już tydzień, a krzeseł ani widu, ani słychu. Tak więc znalazłszy trochę wolnego czasu pobiegłam do ogrodu. Mam nadzieję, że nie macie odcisków na dupeczkach, że wilk Was nie dopadł   i  nie zdarliście sobie gardeł o tych śpiewów. Nie ? Całe szczęście:)))

 

Jak wcześniej pisałam krzesła kupiłam na złomowcu. Zardzewiałe, trochę niestabilne i bez siedzeń. Uznałam jednak, że warto im dać nowe życie. Tak więc, za mniej niż 10zł za sztukę stały się moją własnością. Mój M. dorobił do nich  drewniane siedzenia. Ja pomalowałam je błękitną farbą. W rzeczywistości są jaśniejsze. Jakoś tak na zdjęciach wyszły... Przypomniało mi się,że kupiłam szablon malarski, więc zrobiłam dodatkowo biały wzorek. Coś jakby różyczki:))). W małej altance prezentują się całkiem fajnie. Altana opleciona bluszczem w skwarny dzień daje przyjemny chłodzik .
Dzisiaj  było baaardzo ciepło i duszno......idzie niezła burza....ale leje i trzaska.....to mi się nie podoba, a miałam skosić trawnik.
uciekam...Pa, pa:)

  Serdecznie dziękuję za wszystkie miłe słowa.

           Witam  nowe  osoby, które do mnie zaglądają.

Gorąco pozdrawiam te,

 które są ze mną od początku:)